“သဲရေ… သဲ… မောင်ပြန်လာပြီ… တံခါးဖွင့်ပါဦး…” “ဟင်… မောင်… ပြောတော့ နောက် ၂ ရက်လောက် ကြာဦးမှာဆို…” “ဟုတ်တယ်… သဲနဲ့ ဖုန်းပြောတုန်းက အဲ့လိုပဲ… နောက်တော့ အလုပ်က စောစော ပြီးတာနဲ့ ဂျာကြီးကလည်း မင်း ပြန်ချင်ရင် ပြန်လို့ ရပြီ ဆိုတာနဲ့ ချက်ချင်း မန်းလေးက ဆင်းလာတာ…” “လာ… အထဲဝင်… …
ရှေ့တစ်လှည့် နောက်တစ်လှည့် Read More
သီရိမင်္ဂလာဈေးက သံပုရာသီးဒိုင် ကိုဟိန်း နှင့် ကုန်စိမ်းဒိုင် မသိုင်း ( ၄ ) “မသိုင်း……“ မောင်မောင် ဖရိုဖရဲပုံစံဖြင့် မူပျက်စွာ မသိုင်းလို့ နှုတ်က ထွက်သွားသည်….။ မသိုင်းမှာလည်း မတွေ့တာ ၂ ပတ်လောက်ရှိပြီမို့ သူလာတိုင်းချွဲချွဲပြစ်ပြစ် ပြောတတ်သည့် မောင်မောင် အခုတစ်ခါ ကြိုမပြောဘဲ ရုတ်တရတ် အံ့သြအောင်လုပ်မယ်ဆိုပြီး ရောက်လာကာမှ ချွေးသံတရဲရဲ စိုးရိမ်တကြီးမျက်နှာနှင့် …
အကြံကြီးတဲ့ ဒရိုင်ဘာခင် အပိုင်း (၄) ဇာတ်သိမ်း Read More
စင်ကျားဗူး ( ၂ ) မင်းကျော်နိုင် ဝက်ဆိုက်လင့်တွေပေးမယ် ပြောထားခြင်းကြောင့်ဖြစ်သည်…..။ မင်းကျော်နိုင်က နိုက်ရှစ်သမားမို့ မနက်ကပြန်လာပြီး နေ့လည်စာ ခင်မောင်ဝင်းနဲ့ စားပြီး အိပ်နေရာကနေထ ရေမိုးချိုးပြီး ခင်မောင်ဝင်းအခန်းထဲ ကြည့်လိုက်ရာ… “ဒေါက်တာကြီး နောက်ထပ် ဆေးခန်းလိပ်စာလေးတွေ ပေးပါဦး….“ ခင်မောင်ဝင်း အာလေးလျှာလေးဖြင့် မင်းကျော်နိုင်ကို မေးလိုက်သည်…။ “ဟာ မင်းကလည်း တစ်နေကုန်သောက်နေတာလားဟ…. သေတော့မှာပဲ….။ မင်းကွာ …
အကြံကြီးတဲ့ ဒရိုင်ဘာခင် အပိုင်း (၃) Read More
ဘဏ်ကကောင်မလေး ( ၂ ) လင်းတစ်ယောက် ငုံပြီး ပါးစပ်လေးနဲ့ သေချာလေး လုပ်ပေးနေသည်ကို ငုံကြည့်နေတဲ့ ခင်မောင်ဝင်းစိတ်ထဲ ဘာလို့ တက္ကသိုလ်တုန်းက အချစ်ဦးမဟုတ်ပေမယ့် အချစ်နဲ့ဆက်နွယ်နေသည့် အနမ်း အတွေ့ အလွမ်း အဆွေးတွေအပြင် အမုန်းတရားတွေအဖြစ် တစ်ခုချင်းဆီ သင်ပြပေးသွားတဲ့ သဇင်ဝင်းကို သွားပြီး အမှတ်ရနေသည်ကို သူနားမလည်…။ အမူအရာလေးတွေ စကားပြောဟန်လေးတွေ တစ်ခါတစ်လေ မျက်စောင်းထိုးတာလေးတွေက …
အကြံကြီးတဲ့ ဒရိုင်ဘာခင် အပိုင်း (၂) Read More
အပိုင်း (၁) *ဒရိုင်ဘာခင်ဟု ခေါ်သည် ( ၁ )* စမ်းချောင်း မကြီးကြီးလမ်းထောင့်ရှိ လဘက်ရည်ဆိုင်တွင် ကိုခင်မောင်ဝင်းတစ်ယောက် ဘောလုံးဂျာနယ်ကို ခြေချိတ်ထိုင်ကာ ဖတ်နေသည်…..။ ထိုစဉ် မှာထားသည့် မုန့်ဟင်းခါး မန္တလေးပဲကြော်နှင့် လဘက်ရည် တိုင်ကီတစ်ခွက် လာချပေးစဉ် ရူဘီ တစ်ပွဲပါ ထပ်မှာလိုက်သည်……။ “ကိုခင်မောင်ဝင်း စောကြီးပါလားဗျ…။ ဒီနေ့ အလုပ်မသွားဘူးလား“ တစ်လမ်းထဲနေ မျိုးညွှန့်မှာ …
အကြံကြီးတဲ့ ဒရိုင်ဘာခင် အပိုင်း(၁) Read More
လည်ပင်းမှာ ရှုပ်ယှက်ခက်နေတဲ့ ပန်းကုံးတွေ စားပွဲပေါ်ပစ်တင်ရင်း နှုတ်ခမ်းမှာ ဆိုးထားတဲ့ အနီရဲရဲ နှုတ်ခမ်းနီကို တစ်ရှုးနဲ့ ပွတ်သုတ်ပစ်တယ်။ ခုံပေါ်ထိုင်ချရင်း သောက်ရေဘူးဆီ လက်အလှမ်း… “ရှေး…နင့်ကို ဂျာကြီးလှမ်းခေါ်နေတယ်… ဘိုးတော်တွေဝိုင်းမှာ” “ငါအမောတောင် မပြေသေးဘူး” “အဲ့ဒါဆို ငါသွားလိုက်ရမလား” “သွားချင်သွားလေ…ငါမလာနိုင်ဘူးပြောလိုက်” ကိုယ်လုံးနည်းနည်းသွယ်ပေမဲ့ မျက်နှာဝိုင်းဝိုင်းကလေးပုံစံလေးနဲ့ ညိုက မျှော်လင့်တကြီးနဲ့မေးတယ်… ဧကန်န ခုချိန်ထိ လူမရသေးဘူးထင်တယ်… “ငါ တကယ် …
အချစ်စိတ်တွေ ထိန်းမရတိုင်း Read More
“အိသူ” “ရှင်” တစိမ့်စိမ့်တိုက်ခတ်နေသော လေနုစိမ်းလေးက ဗြုန်းကနဲအတင်းတိုးဝှေ့ကာ တိုက်ခတ်လိုက်သဖြင့် တ လှုပ်လှုပ် ဖြစ်နေသော သစ်ရွက်သစ်ခက်လေးများက ရုတ်ရက် ယိမ်းနွဲ့ယမ်းခါကာ တရှဲရှဲမြည်သံနှင့်အတူ လှုပ်ရှားသွားကြပြီး သူ တို့နှစ်ဦး၏ ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခုတို့သည်လည်း ရင်ထဲအထိ အေးစိမ့်စွာ ခံစားလိုက်ရသည်။ “ပြောလေ မောင်” “အိသူ ဘာလို့မောင့်ကို ချစ်တာလဲဟင်” “မောင်မုန်းတဲ့နေ့ဟာ အိသူသေတဲ့နေ့ဆိုတာ အိသူပြောရဲတယ် မောင်” လင်းထိုက် …
မောင့် ထက်ကြီးတဲ့ ဦး Read More
ကျနော်အစ်ကို တစ်ယောက် သင်္ဘောမှာ မထမတန်း အရာရှိ(Chief Officer) ဖြစ်တော့ အသက်က ၃၀ ရောက်ပြီ၊ လုပ်ရည်ကိုင်ရည်နဲ့ ကြိုးစားအားထုတ်မှုကရှိနေတော့ သင်္ဘောသားဖြစ်ကတည်းက လိုက်ရတဲ့ သင်္ဘော၊ ကုန်းပေါ်အများဆုံးနေရမှ ၃ လလောက်ပဲ၊ သင်္ဘောအရာရှိဖြစ်တော့ ညီဖြစ်တဲ့ကျနော်ကပဲ သူငယ်ချင်းကောင်မလေးတွေနဲ့ တွေ့ပေးပြီး လှော်ပေးလိုက်တာ သူငယ်ချင်းထဲက မိနှင်းနဲ့ အိမ်ထောင်ကျလေရော၊ မင်္ဂလာဆောင်ပြီး ကွန်ဒိုတစ်ခုမှာ အခန်းဝယ်လို့ သီးသန့်နေကြတယ်လေ၊ …
မိနှင်းရဲ့ ကွက်လပ်တွေကို ဖြည့်ပေးချင်တာ Read More
အခန်း ( ၉ ) ပန်းပျိုတစ်ပွင့်မြေခကြေမွခြင်း “ကောင်းပြီ. . . . ဟိုဘက်ကိုလှည့်ပြီး လမ်းလျှောက်ပြစမ်း” လို့အမိန့်ပေးလိုက်သံနဲ့အတူ အိလှသူတစ်ယောက်ရာဂရူးနှစ်ယောက်ကိုကျောပေးရင်း ကြောက်ရွံ့တဲ့ ခြေလှမ်းနဲ့တစ်လှမ်းခြင်း လှမ်းသွားလိုက်တယ်။ “ကောင်းလိုက်တဲ့အိုးလေး လမ်းလျှောက်လိုက်တိုင်း တစ်လုံးတက်တစ်လုံးဆင်းပဲ. . . . တစ်လုံးတက်ပြီးလို့တစ်လုံးဆင်းသွားတဲ့အခါ အဲ့ဒီဆင်းသွားတဲ့ဖင်တုံးလေးက တုံနေရောပဲ ” ထိုသို့ပြောလိုက်တဲ့ ဦးမာမူရဲ့အသံကိုကြားလိုက်ရတော့ အိလှသူရှက်လွန်းလို့ ခြေလှမ်းရပ်သွားတယ်။ …
စုတ်ပြတ်သတ်သွားသော နုပျိုအိစက်ခြင်း [အပိုင်း ၃] ဇာတ်သိမ်း Read More
အခန်း ( ၅ ) ကျွေးလေလေ အကောင်ကြီးလေလေ ထိုသို့ဦးလှထူးတစ်ယောက်ထန်နေတဲ့ရာဂကိုနည်းမမှန်လမ်းမမှန်နဲ့ဖြေသိမ့်ဖို့ကြိုးစားခဲ့တယ်။ ရာဂဆိုတဲ့ဘီလူးတစ်ကောင်ကိုပစ်ပယ်ဖို့မကြိုးစားပဲ အဆာပြေရင်အေးသွားမှာပဲလို့တွေးကြံမိတဲ့အခါ ရာဂစိတ်တွေက ပျောက်ကွယ်မသွားပဲ အစားကြူးတဲ့ဘီလူးတစ်ကောင်လို ရက်စက်တဲ့စိတ်တွေကပိုတိုးလာပြီး ရာဂကိုဘယ်လိုအသစ်အဆန်းမျိုးနဲ့ရယူရမလဲဆိုတဲ့စိတ်တွေသာပိုပြီးအငန်းမရစွာ ဖြစ်ပေါ်လာရတော့တယ်။ အစပိုင်းမှာတော့ဦးမာမူခေါ်လာတဲ့ ကျောင်းသူလေးတွေကို ကိုယ်တိုင်အငန်းမရဝါးမျိုခဲ့ပြီး နောက်ပိုင်းမှာကိုယ်တိုင်လိုးရတာ အားမရဖြစ်လာပြီး ဦးမာမူကိုပါ သူ့ရာဂနွံထဲအပါခေါ်တော့တယ်။ သူအားရပါးရလိုးပြီးတဲ့ကောင်မလေးတွေ အားအင်ချိနဲ့ပြီး ပင်ပန်းနေတဲ့အချိန်ဦးမာမူကိုခေါ်ပြီး အတင်းလိုးခိုင်းပြန်တယ်။ကောင်မလေးတွေက ကလားမည်းမည်းကြီးက တက်လိုးမှာစိုးရှာလွန်းလို့ ရုန်းကန်အော်ဟစ်နေရင်း ပိုးစိုးပတ်စက်အလိုးခံရတာကို …
စုတ်ပြတ်သတ်သွားသော နုပျိုအိစက်ခြင်း [အပိုင်း ၂] Read More