ဇန်နဝါရီလ ၅ ရက်နေ့ ၊ စနေနေ့ ဖြစ်သည်..။ သည်နေ့သည်ရက်ဟာ အခြားသူတွေ အတွက်တော့ ထူးခြားမည် မဟုတ်သော်လည်း ကိုခင်ကျော်နှင့် မအေးအေးဝင်းတို့အတွက်တော့ ထူးခြားသည့်နေ့ ရက် တစ်ရက် ဖြစ်သည်..။ သူတို့နှစ်ယောက် အိမ်ထောင်ကျသည်မှာ နှစ် နှစ်ကျော်သာ ရှိသေးသည်..။ ချစ်လို့ ခင်လို့ ချလို့ လိုးလို့ မဝသေးပဲ ကောင်းတုန်း…။ ဒါပေမယ့် သူတို့ …
ကြီးမဲကြီးကို သဘောတွေ့တဲ့ သူဌေးကတော် Read More
မကောင်းသတင်းက တောမီးနှယ် ပျံ့နှံ့လွယ်သည်..။ ယခုလည်း ရေကူးမယ်လေး ဟန်နီထွန်းအား သင်္ဘောသား ကိုကိုမောင်က မုဒိမ်းကျင့်နေစဉ် လက်ဝှေ့သမား မိုက်ကယ်ဂျော့က ဝင်ရောက် ကယ်တင်လိုက်သည်ဆိုသော သတင်းက အားကစားလောကအတွင်း မကောင်းနံ့လေး သင်းသွားသည်..။ ထိုသတင်းမှာ အခြားသူများအတွက် တုံလှုပ်စရာကြီး မဟုတ်သော်လည်း ဂျင်းနက်အတွက် ကမ္ဘာကြီး တစ်ခြမ်းစီ ကွာဟသွားပြီး အာကာသအတွင်း လွင့်မျောသွားပြီဟူသော သတင်းထက် ခြောက်ခြားတုံလှုပ်စရာ ဖြစ်သွားသည်..။ …
မောင်မလာ မောင်သာငတ်…မောင့်နေရာ လူမပြတ် Read More
မေဧကရီ မှာယောၤကျားရှိပေမဲ သူယောၤကျားကိုဇော်ထွန်းကနယ်တွင်အလုပ်လုပ်နေတာမို ၂လတခါလောက်သာတွေရပြီးသူကတော ရန်ကုန် မှာပင် စတိုးဆိုင်ဖွင်ကာဆိုင်မှာပင်အသက် ၁၅နှစ်ခန် အိမ် ဖေါ်မလေးသက်စု နှင် နေတာဖြစ်သည်၊သူ စတိုးဆိုင်တွင်အောင်အောင်ဆိုသည် ၁၈ နှစ်အရွယ်အရောင်းကောင်လေးတယောက်နှင် ရွယ်တူအရောင်းစာရေးမလေးကေကေနှင် အိမွန်တို အလုပ်လုပ်ကြပြီးည၁၀နာရီခန်အထိဖွင်ကာဝန်ထမ်းများကိုဆိုင်ပိတ်ပြီးလျှင်ကားဖြင် သူကိုယ်တိုင် လိုက်ပို ပေးတာမို အဆင်ပြေလှသည်။ တနေ နေလည်ဖက်လူရှင်းတုန်းမေဧကရီလည်းခုံပုလေးဖြင် စင်အပေါ်ဆုံးမှ မုန် ပုံးကို လှမ်းယူနေတုန်းသူအနောက်နားရောက်နေသည် အောင်အောင် မှာမေဧကရီမိုမောက်သောရင်အစုံ …
ယောက်ျားကွယ်ရာ ကုန်းချင် ခံချင် စိတ်များ တဖွားဖွား Read More
RC တစ်ထပ်တိုက်လေးက အကြမ်းထည်ပြီးတော့မည်။ ကန်ထရိုက်တာက ဦးအေးမောင်ဖြစ်သည်။ ဦးအေးမောင်မှာ အရင်ကလက်သမားဆရာ၊ ပန်းရံဆရာကြီးဖြစ်သည်။ သူကအများတွေလို လက်သမားသီးသန့်၊ ပန်းရံသီးသန့် ကျွမ်းကျင်တာမျိုးမဟုတ်ပေ။ လက်သမားလုပ်ငန်းကော၊ ပန်းရံလုပ်ငန်းပါ ကျွမ်းကျင်တာဖြစ်သည်။ ဆက်ဆံရေးကောင်းမွန်မှု၊ အလုပ်တွင်စေ့စပ်သေချာမှု၊ ပိုင်ရှင်အပေါ် စေတနာတွေထားမှုတွေကြောင့် လူတွေက သူ့ကိုတဖြည်းဖြည်း ယုံကြည်စိတ်ချလာပြီး အဆောက်အဦးတစ်ခုလုံးကို `ဝ´ ကွက်အပ်သည်အထိ ဖြစ်လာကာ ဦးအေးမောင် တစ်ယောက် ကန်ထရိုက်တစ်ယောက်ဖြစ်လာသည်။ “ …
” ညိုညိုက အပေးသိပ်ကောင်းတာဘဲ…. ” Read More
ဒေါ်နီလာ…. သူမ ကို တောင်ကြီးမြို့ … ရပ်ကွက် တခုလုံး မသိသူ မရှိ။ နှုတ်ကြမ်း လျှာကြမ်း နှင့် တိုင်းရင်းသား အမျိူးသမီး တဦးပင်..။ အိမ်ထောင်သုံး ဆက် ကျဖူးပီး ပထမ အိမ်ထောင် နှင့် သားသမီး မထွန်းကား၊ ဒုတိယ အိမ်ထောင် နှင့် သမီး နှစ် ယောက်မွေး၊ နောက်ဆုံး …
လျှာသိုင်းကို ကြိုက်တဲ့ ယောက်ခမကြီး Read More
“ဆရာ့တပည့်ကို ကြိုက်သလို ဆုံမပါဆရာ ကျွန်တော်တို့ခွင့်ပြုပါတယ်” ကျွန်တော်က ဆေးတက္ကသိုလ်တက်နေတာ။ မိဘက သိပ်မချမ်းသာတော့ ၁၀တန်းကျောင်းသူကျောင်းသားတွေကို ဂိုက်လုပ်ရင်း တဖက်တလှမ်းက ကျောင်းစရိတ်ရှာတယ်။ အခု ဂိုက်လုပ်ပေးရမယ့်ကောင်မလေးက မေမိုးယံ။ တအိမ်လုံးရဲ့ အချစ်တော် တကယ့် အဆိုးလေး။ သူ့မိဘတွေက ကြိုက်သလိုဆုံးမပါပြောပေမယ့် အသက်သိပ်မကွာတဲ့ကောင်မလေးကို ရိုက်ဆုံးမလို့ဖြစ်ပါ့မလား။ “ဒီတပုဒ်ကို ကျွန်တော်နဲ့တူတူ အလွတ်ဆိုကြည့်ရအောင်” ကျွန်တော်က စာကျက်ဖို့ပြောပေမယ့် မေမိုးယံက ဂျစ်ကန်ကန်လုပ်နေသည်။တကယ်တော့ …
ကြိတ်ခံရတာကို ကြိုက်တဲ့ မေမိုးယံ Read More
တာမွေဖက်က ကေတီဗွီ တစ်ခုမှာပါ သူငယ်ချင်းတစ်စု သူချင်းသွားဆိုကြတယ် ထုံးစံအတိုင်း ကောင်မလေးတွေ ကိုယ်စီခေါ်ထိုင်ကြတာပေါ့ ။ အီစီကလီတွေ ရိုက်ကြ သီချင်းဆိုကြ ၊ အရက် သောက်ကြနဲ့ ပေါ့တစ်ဆက်ရှင် လောက်ပြည့်တော့ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက်ရင်းနှီးသွားကြရော။ အဲဒီမှ သူ့နာမည် ကို မေးကြည့်မိတယ် ။ သူနာမည်က ငုဝါ ။ ဧရာဝတီတိုင်းကတဲ့။ ဟုတ်တာမဟုတ်တာတော့ သူမှ …
တာတေကြီး အကြိုက် လုံးကြီးပေါက်လှ ငုဝါ Read More
အချိန်က ည ၉နာရီခွဲလုပြီ။ ရန်ကုန် မအူကုန်းရပ်ကွက်သည် နေ့လည်ဘက်တွင် လူစည်ကားသလောက် ညနက်လာလျှင် လူအသွား အလာက ပြတ်လာမြဲဖြစ်သည်။ ၁၂၃လမ်းထဲရှိ ‘ထွန်းတောက်’ ဆေးခန်းထဲတွင် ဒေါက်တာကိုလတ်တယောက်ထဲ စာထိုင်ဖတ်နေမိ၏။ မိုးဖွဲဖွဲရွာနေသည်မို့ ည၈နာရီကျော်လောက်ကတည်းက ဆေးခန်းကို လူနာမလာတော့ … ၉နာရီခွဲ ဆေးခန်းပိတ်ချိန်အထိတော့ လူနာ မလာလည်း မပြန်သေးပဲ ဆက်ထိုင်နေတတ်သည်က ကိုလတ် အကျင့်ဖြစ်နေပြီ။ စောသေးလျှင် …
မဝသေးဘူး…နောက်တစ်ချီ ကုန်းချင်သေးတယ် Read More
“သား … ထတော့လေ … မွေးနေ့ ဘုရားသွားမှာဆို” “ဟုတ် … မာမီ … သားနိုးနေပါပြီ” မာမီ အသံကြောင့် ကျနော် ပျင်းကြော တစ်ချက်ဆန့်ပြီး အိပ်ယာထလိုက်တယ်။ ပြတင်းပေါက် ဖွင့်ကြည့်တော့ အလင်းရောင် စူးစူးနဲ့ ငှက်ကလေးတွေရဲ့ အော်မြည်သံလေးတွေ ဆူညံနေတာ။ ကျနော့် နာမည် ဟိန်းမင်းလတ် အသားဖြူဖြူ မျက်ခုံးထူထူနဲ့ ရုပ်က …
သူစိမ်းယောကျာ်းရဲ့ အထိအတွေ့ Read More
မြန်မာပြည်က နာစ့်လေးတွေက ဖင်လုံးလုံးလေးတွေဆို အရမ်းချစ်စရာကောင်းတာ။ ထမီ ကြက်သွေးရောင်လေးနောက်မှာ လုံးတုံးတုံးနဲ့ ဘယ်ညာ ရွေ့သွားတာလေးတွေ ကြည့်ရတာ ဖီးလ်ပဲ။ ဘတ်(စ်)ကားစီးတုန်းများဆို မထောက်ဖို့ မနည်းအားတင်းရတယ်။ ဒါမျိုး လူပျိုတိုင်းခံစားရမှာ သေချာတယ်။ အခု စဉ်းစားရင်တောင် တံတွေးမျိုချမိတာအမှန်။ ဆိုးတာတစ်ခုက ကျနော်တို့ မြန်မာကောင်လေးတချို့ အမြင်မှာ နာစ့်တွေဆိုတာက ဒီပစ္စည်းတွေ မြင်နေတွေ့နေကျဆိုတော့ ဖီလ်းမလာမှာတို့ ကိုယ့်ထက် စကေးကြမ်းနေမှာတို့ …
“ငါ့မိန်းမကကွာ ခုများဆို ခါးလေးကိုင်လိုက်တာနဲ့ ဖင်က ကုန်းပြီးသားပဲကွ” Read More